Samoobrona - wszelkie zachowania obronne i samozachowawcze podejmowane w celu obrony przed jakimkolwiek niebezpieczeństwem, zagrażającym integralności, wolności, zdrowiu i życiu człowieka.
Samoobrona jest sztuką przeciwdziałania jednej, jak i nawet grupie atakujących osób, którzy nieprzestrzegają żadnych reguł.
W samoobronie kryteria sprawnościowe powinny być respektowane na równi z etycznymi. Sytuacje konfliktowe człowiek dzielny i rozumny stara się rowiązać w sposób jak najbardziej łagodny - dążąc do rozbrojenia agresji przeciwnika i własnej, a nie do jej eskalacji.
Samoobrona jest godziwa, gdy spełnia oprócz legalnych - kryteria walki obronnej. Walce rzeczywiście obronnej można przypisać nastepującą charakterystykę:
- brak prowokacji ze strony podmiotu napadniętego,
- pierwszeństwo ataku ze strony agresora,
- adekwatność środków przeciwdziałania (nie zawsze tożsama z wystarczalnością, co oznacza także powściąganie się od czynów przekraczających uzasadnioną obronę.
W naszym liceum w klasach "mundurowych" prowadzony jest przedmiot samoobrona.
Kodeks ucznia samoobrony:
- niegodziwym jest użycie umiejętności walki wręcz poza salą treningową (dopuszczalne jest wyłącznie w obronie koniecznej);
- niegodziwym jest ustępować złoczyńcom i narażać innych na skutki ich działań;
- niegodziwym jest uchylić się od niesienia pomocy innym w sytuacji jakiegokolwiek zagrożenia;
- niegodziwym jest brak życzliwości wobec kogokolwiek;
- niegodziwym jest milczeć wtedy, kiedy milczenie prowadzi do zatajenia prawdy, zwłaszcza kiedy nieprawda godzi w dobro innych ludzi, kiedy jest powodem ich cierpienia;
- niegodziwym jest dawać świadectwo nieprawdy;
- niegodziwym jest bycie nielojalnym wobec swego nauczyciela, szkoły i ludzi wspierających jej funkcjonowanie;
- niegodziwym jest jednak akceptowanie niegodziwości popełnianych przez nauczyciela i wspierających go ludzi;
- niegodziwym jest wykorzystywanie kogokolwiek dla zrealizowania własnych celów
(na podst. Jan Harasymowicz, Roman Maciej Kalina - "Godziwa samoobrona")